ساقی بی می یک دم منشین
ما را به بهاربی می مگذار جامی دگر آر
لاله دارد جامی در کف
گلهای بهار , بی باده و یار , آید یه چه کار
یشنوید . . .
پدرم
-
*پدرم*
سیزده سال پیش درچنین روزی به خانه پدر زنگ زدم. خاله بزرگ گوشی را برداشت. از
شنیدن صدایش تعجّب کرده و بعد از سلامی عجولانه، پرسیدم:« شما چرا گوشی ...
۱۵ ساعت قبل
۴ نظر:
حسین اقای عزیز...
برسم ادب امدم به آستان منزلتان که در استانه بهار قرار گرفته...
چقدر بعضی روایتهای کهنه ادمی را نو می کند....
رسم میهمان نوازیتان مانا...به نوایتان نواخته شدم...
سبز باشید و بهاری...
bande ham be sahme khod eide nowrooz ra tabrik migam ... shad o bahari bashid...cheghadr in shere khanome marziye zibast.. modatha bood donbale yeki az sher haye ishoon migashtam be lotfe shoma peydash kardam
دلتان چون گلهای بهاری شاد و سرزنده باد
دستت درد نکند که مرا به آن دورانی بردی که شنیدن نواهای آسمانی را مدعیان دروازهی آسمانها، ممنوع نکرده بودند.
در بلاگ نیوز لینک شد.
ارسال یک نظر