۱۳۹۰ اردیبهشت ۸, پنجشنبه

منوچهر هم یادش بخیر . . .


منوچهر سخایی، از چهره‌های قدیمی موسیقی پاپ در گذشت
  


 وقتی تیتر بالا را در یکی از وبسایتهای خبری دیدم باورش برایم سخت بود. همین سپتامبر گذشته که چند ماهی بیش نیست که من از او یاد ی کرده و برایش نوشته بودم . منوچهر یادگاری از دوران خوش گذشته بود و بیشتر از هر خواننده ایی مرا یاد امیریه میانداخت بطوری که هر وقت در اینجا  احساس دلتگی میکردم و دلم هوای محله را میکرد بسراغش میرفتم .  اصلا بیشتر ترانه هایش گویی با حال و هوای محله ما ساخته شده بود از کلاغها یش که حکایت کلاغهای غروب امیریه بود  تا سیه موهایی که گیسو افشون میکردند و  تند تندپنجره هایی که در کوچه ها   بخاطرشان باز میشدند منوچهر در آن روزگاران با ترانه هایش اصلا با ما عجین شده بود و گویی زندگی میکرد .  از عروسی هایمان  تا اردوهایی که میرفتیم تا لب دریا با ما بود که امروز تنها  با حسرت باید گفت قدیما یادش بخیر  که دلا هم آشیون بودند . . . اما افسوس که گذشته ها گذشته و دیگه بر نمیگرده
 روحش شاد و جایش همواره سبز

۴ نظر:

آمیز نقی خان گفت...
این نظر توسط نویسنده حذف شده است.
آمیز نقی خان گفت...

بسیار متاسف شدم. منوچهر صدایی یگانه و بی همتا داشت و نه تنها نسل ما بلکه نسل پیش از ما هم از ترانه های زیبای او خاطرات شیرین دارند.
من در زمان حیات منوچهر در وبلاگم چند مرتبه ذکر خیر اورا گفته ام.
بقول خودش (در یکی از ترانه هایش):
ای خاطره های رنگ و وارنگ بدرود بدرود
ای کوچه ی سالخورده و تنگ بدرود بدرود
ای نوشته های روی دیوار بدرود بدرود
ای خنده و گریه های بسیار بدرود بدرود

نسیم گفت...

یادش بخیر. پدرم در سفرها همواره آهنگهایش را زیر لب زمزمه می کرد. خاطره هردو گرامی ، هم پدرم هم سخایی.

ناشناس گفت...

حسین عزیز با سلام

من دبیرستان آذر خیابان نادری

میرفتم.غروب‌ها در بازگشت از مدرسه

نوار فروشی جنب سینما جهان (اگر اشتباه نکنم)

کمی‌ پایین تر از فرهنگ و عکاسی ژان

آهنگ‌های منوچهر را میگذشت

و من همیشه صبر میکردم تا آهنگ تمام

بشه و به رهم ادامه میدادم.و گاهی

هم صاحب مغازه قبل از اتمام آهنگ

آنرا عوض میکرد

shamy