تمام مردم جهان اگر دارای چهار فصل بهار , تابستان , پاییز و زمستان میباشند اما من و خیلی های دیگری مانند من فصل پنجمی داریم بنام دلتنگی که هر ساله با اسفند شروع میشود و با گذشت هر روز بیشتر از پیش خود را برخ میکشد .
فصل پنجم مجالیست برای رجعت که وقتی یاد روز های خوش گذشته میفتیم افسوس میخوریم که این رویای شیرین چه کوتاه و ناپایدار بوده است و وقتی یاد دوری امروزمان از یار و دیار, با وحشت به نفرین این کابوس میپردازیم که چرا پایانی ندارد .
و آغاز سال جدید
-
* و آغازِ سالِ جدیدِ من*
سال 1403 آمد. درست در اولیّن روز از نوروز باستانی، بستۀ پستی ام که چیزی
بجز جای خالی مادرم، کم نداشت، رسید. نه دستخطی از مادر و ...
۴ روز قبل
۱ نظر:
حسین جان
معمولا همه با شروع پاییز به این احوال می رسند.
اسفند که بوی بهارو رویش و تازگی می دهد.
ارسال یک نظر