
فصل پنجم مجالیست برای رجعت که وقتی یاد روز های خوش گذشته میفتیم افسوس میخوریم که این رویای شیرین چه کوتاه و ناپایدار بوده است و وقتی یاد دوری امروزمان از یار و دیار, با وحشت به نفرین این کابوس میپردازیم که چرا پایانی ندارد .
کوچه ای هست که قلب من آن را // از محلههای کودکی ام دزديده است
۱ نظر:
حسین جان
معمولا همه با شروع پاییز به این احوال می رسند.
اسفند که بوی بهارو رویش و تازگی می دهد.
ارسال یک نظر