بیاد مادر بزرگ که هرساله در این ایام گلدان های شعمدانی هایش رابرای میهمانی بهار به حیاط خانه میبرد.
در راه
آنچه من می بینم
ماندن دریاست ،
رستن وازنورستن باغ است ،
کشتن شب به سوی روز است ،
گذرا بودن موج وگل و شبنم نیست .
گرچه ما می گذریم ،
راه می ماند .
غم نیست .
( اسماعیل خویی )
قطراتی ازاقیانوس تاریخ
-
پنجاه و هفتی ها خیانت نکردند.
آزادی کلمه ای شیرین که همه دوست داریم. چه چادری چه بی چادر، چه فقیر چه
ثروتمند، چه دیندار چه بی دین.
نوزده سال از عمرم در زم...
۱۰ ساعت قبل
۱ نظر:
چه ترکیب موزونی!مادر بزرگ و عید و شمعدانی ها و رنگ سبز غالب بر تصویر و شعر اسماعیل خویی. مرسی حسین عزیز. بهاری باشی
ارسال یک نظر