۱۳۹۱ شهریور ۳, جمعه

مزمور درخت


 

مزمور درخت




ترجیح می دهم که درختی باشم

در زیر تازیانه ی کولاک و آذرخش

با پویه ی شکفتن و گفتن

تا

رام صخره ای

در ناز و در نوازش

باران

خاموش ار برای شنفتن


محمد رضا شفیعی کدکنی




۱ نظر:

نیکابان گفت...

ممنون از لطف همیشگی شما..........
دسترسی به بلاگ شما مثل فیس بوک ورودی میخواد.....!!!
امکانش باشه هم به این بلاگ و خاطرات زیبای شما وهم به پیج امیریه..و مطالب جالبش سر میزنم.........

راستش یه زمانی اعتقاد مثل این شعر بود... ولی کولاک و آذرخش نابود میکنه و یه روزی رسید که دیگه توانی نبوحتی برای حسرت نوازش باران...