در ادامه سفر . . .

ای دل من گرچه در این روزگار
جامه رنگین نمی‌ پوشی بکام
باده رنگین نمی ‌بینی به جام
نقل و سبزه در میان سفره نیست
جامت از آن می که می ‌باید تهی است
ای دریغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسیم

ای دریغ از من اگر مستم نسازد آفتاب

. . .

مشیری

دوستان خواسته بودند نام شهر را بنویسم در نوشته قبلی من تابلوی شهر را گذاشته بودم حال برای اطلاع ,شهر یادشده باد کستناخ( Bad Kreuznach) نام دارد که تقریبا در جنوب غربی آلمان قرار دارد و باغهای انگور دور تا دور آنرا احاطه کرده اند, و برای همین شراب ناهه از محصولات آن میباشد که ناهه( Nahe) نام رودخانه ایی میباشد که از وسط شهر عبور کرده و به رودخانه راین پیوند میخورد . این شهر کوچک و نقلی 44 هزار سکنه دارد که 21 هزار نقر آنرا مردان و 23 هزار نفر بقیه را هم زنان تشکبل میدهند .از شهر های معروف و نزدیکش میتوان از ماینز و ویسبادن دام برد و نکته قابل ذکر دیگر پیشوند باد آن میباشد که آنرا برخی از شهر های آلمان نیز بدنبال مبکشند که اینگونه شهر ها دارای کلینیک های ویژه ایی میباشند که برای معالجه بیماریهای مخصوصی در نظر گرقته شده اند که بادکستناخ برای درمان روماتیسم مشهور میباشد. در مورد این شهر و تاریخچه اش در آبنده فرصتی پیش بیاید برای آگاهی شما دوستان حتما خواهم نوشت .میدانم همانگونه که در پبامهای پر مهرتان منعکس نموده ایید, منتظر ادامه سفر نامه من میباشید که جای دارد بگویم تعطیلی روز دوشنبه که باعث طولانی شدن تعطیلات آخر هفته شد و از طرفی نیز مقارن باشب هفته مادر میزبانم بود اینها دلیلی شدند که سه روز گذشته را نیز میهمان شهر سابق خود باشم.دوستان عزیز هنوز دل و دماغی نیست با پوزش , با اجازه شما دنباله سفر را در نوشته بعدی برایتان خواهم نوشت .

اینهم ره آورد سفربرای شما دوستان بویژه بچه های خوب شیراز بشنویید . . .

در صورت تمایل میتوانید تصاویر شهر را اینجا ببینید . . .