از یک رسانه ملی واقعی چه انتظاری دارید؟

برای این بازی دو دعوت نامه دریافت کرده ام که در همین جا از شهر بانوی عزیز و صادق جان اهری سپاس بینهایت خودرا از این عزیزان بیان میدارم و در ادامه از آن عزیزی که این بازی را برپا نموده نیز بینهایت ممنونم که این فرصت را داد تا دوستان با تجربه هایی که در طول سالهای غربت و تبعیدشان در جهان آزاد کسب کرده اندسود جسته و با دید و حهان بینی خویش هر کدام پایه های بک رسانه ملی را ترسیم کنند. انصافا اگر این عقاید جمع بندی یشود و نتیجه گیری شود و هر آنچه را که یاران صادقاته گوشزدکرده اند مد نظر گرفته شود و بر آن اساس رسانه ایی بنا شود بجرات میتوانم بگویم ملی ترین رسانه دنیا را خواهیم داشت.با درج این مطالب در واقع اینرا میخواستم ابراز کنم که هرآنچه ایده آل من میباشند تمام کسانی که در این بازی شرکت کرده اند رقم زده اند و نیازی به تکرار نیست . تنها اینرا میتوانم اضاقه کنم در کنارخیلی چیزها که خقوق اولیه انسانی محسوب میشوند امروزه داشتن رسانه ایی ملی هم خق مسلم هر ملتی میباشد و دلیلی برای حیات سیاسیش در دهکده جهانی. یک رسانه ملی بمفهوم واقعی کلمه زمانی ملیست که از خود همان ملت تغذیه بشود و در مقابل هم هرآنچه را که صاجبانش از آن میخواهند را باز پس بدهد در اینجاست که نیاز به استقلال دارد و مصونیت قانونی تا از تعرض در امان باشد . خبر رسانی اگرچه از وظابف اصلیش میباشد ( نه خبر سازی مانند سیمای اسلامی) . به جز خبر رسانی , وظایف بیشمار دیگری نیز دارد ازقبیل تعلیم و تربیت تا اشاعه فرهنگ وغیره.برای جلوگیری از سلیقه های شخصی اداره چنین ارگانی باید گروهی باشد آنهم توسط کسانی که هر کدام در علمی که لازمه چنین سازمان فرهنگی میباشد از روانشناسان مختلف تا جامعه شناس , از مربیان تعلیم و تربیت تا حقوقدان و اساتید و . . . اعمال سلیقه شخصی مر ا یاد زمان قبل از انقلاب میاندازد که دوستانی که هم سن وسال بنده میباشند حتما بیاد میاورند که بیانش خالی از لطف نیست . در آنزمانها جدای از شبکه اول ودوم کانال آموزشی هم بود که از نامش معلوم است که چه پخش میکرد . درست همانزمان همراه بود با اوج معروفیت روانشادان سوسن وآغاسی که بین مردم کوچه و بازار از محبوبیت زیادی برخوردار بودند که صدای آنها از هر گوشه وکناری بگوش میرسید . تلویزیون ترانه آنها و همکارانشان را که به کوچه بازاری مشهور بودند را مدتها به بهانه ابتذال پخش نمیکرد اما در مقابل همان کانال آموزشی در حین زنگ تفریح برنامه هایش ترانه های سوسن و آغاسی را پخش میکرد که این پرسش را پیش میاورد برای مدیران تلویزیونی آموزشی مبتذل نیستند اما برای هر دو شبکه هستند.در پایان عزیزان رسانه ملی بزرگترین رسالتش رساندن فریاد و خواسته های تمامی شهر وندان از هر قوم و مسلک , گرایش و گویش در نقطه ایی از این جهان که باشند از روستاهای سیستان تا اردو گاه اشرف و . . میباشد. من رسما از کسی دعوت دمیکنم دوستانی که مایل باشند میتوانند شرکت کنند.

هم بازیهای عزیزی که در این مورد نوشته اند :
زن متولد ماکو - یک اهری و اتفاقات ساده - نق نقو - عمو اروند - بیلی و من - سیبستان - بلاگ نوشت - پارسا نوشت