گل زردم گل زردم , یادی از دل آرا . . .

یازده اردیبهشت یا اول ماه مه مصادف بود با سالروز اعدام نا بحق ( اعدام در هر شرایطی و به هر عنوانی بحق نیست و عملیست غیر انسانی) دل آرا دارابی که متاسفانه بر خلاف پارسال که مدتها تمامی وبلاگها پر بود از تصاویر و نوشته و نقاشیهای این دختر بیگناه امسال متاسفانه در اولین سالگرد نبودنش هیچ جایی نه نامی و نه یادی که گویی انگار نه چنین کسی بوده و نه چنین بی قانونی رخ داده است . آری جای دارد که اشاره ایی به وکیل دوم او محمد مصطفایی بکنم که خود چند روز پیش روانه زندان شد .دل آرا اولین محکوم بیگناه نبوده و آخرینش متاسفانه نیز نخواهد بود .
روانش شاد و یادش گرامی و نقاشی هایش لااقل انقدر بمانند تا کوتاهی عمرش را جبران کنند.
خواستم شعری را در پایین این یادواره بنویسم دیدم چه چیزی بهتر از ترانه ایی :

سه غم آمد به راهم هر سه يک بار
غريـــبی و اســـيری و جانا غـم يار
غريـــبی و اســـيری چــــــاره داره
غـــم يار و غــم يار و جانا غــم يار
بشنویید . . .