۱۳۹۰ اسفند ۲۱, یکشنبه

میهمانی بهار . . .

بیاد مادر بزرگ که هرساله در این ایام گلدان های شعمدانی هایش رابرای میهمانی بهار به حیاط خانه میبرد.


در راه

آنچه من می بینم
ماندن دریاست ،
رستن وازنورستن باغ است ،
کشتن شب به سوی روز است ،
گذرا بودن موج وگل و شبنم نیست .
گرچه ما می گذریم ،
راه می ماند .
غم نیست .

( اسماعیل خویی )

۱ نظر:

اقاقیا گفت...

چه ترکیب موزونی!مادر بزرگ و عید و شمعدانی ها و رنگ سبز غالب بر تصویر و شعر اسماعیل خویی. مرسی حسین عزیز. بهاری باشی