کاروان
این دشت سبز نگارین
وین باغ سرشار از عطرهای بهارین
صبح گل افشانی زندگانی ست
اینجا بهشت هزار آرزوی جوانی ست
اینجاست آنجا که دیگر نخواهیش دیدن
ا کاروان شتابنده عمر
لختی درنگی ! درنگی
آن سوی تر چون نهی گام
دشتی همه خار و خاشک و افسردگی هاست
بی روشنا خون خورشید
پوشیده از میغ دلمردگی هاست
هر رفته دل در قفا بسته دارد
لختی درنگی که شاید
بر جو کناری
یک دم توان آرمیدن
وندر زلالین این لحظه های الاهی
موسیقی هستی از چنگ مستی شنیدن
کنون آن منزل کوچ
دور است و در میغ ابهام
نه رهنوردی که از رفتگانش
باز اید آرد حدیثی
نه رهنمونی که بنماید راه
چونین شتابان کجا می روی ... آه
اینجاست
آنجا که دیگر نخواهیش دیدن
ای کاروان شتابنده ی عمر
لختی درنگی درنگی
شفیعی کدکنی (م.سرشک)
نقاشی : افسردگی ( Melancholy ) از ادوارد مونک Edvard Munch
۳ نظر:
سلام حسین جان. ممنون از این همه لطف و محبتت.
شهر مردگان، شهر بي‌خاطره است
شهر خاطرات تو اما، شهرِ دَه‌مردانِ مُرده بود...
کما فی السابق مخلصیم.
سلام ... بهترين فينالی بود که بعد از سالها ديدم و اولين باری که ديدم بهترين تيم هم واقعا برد ... و سر اخر هم قرمزته :-)
سلام. واقعا لذت بردمhttp://delamchoondaryast.persianblog.ir
ارسال یک نظر